Respect

Sneeuwfiets. Foto: Marc Jansen

Respect voor alle scholieren in het voortgezet onderwijs! Wat moesten ze vorige week ploeteren om op school te komen.

De jongens, stoer als ze zijn, probeerden het vaak nog wel op de fiets. Waarschijnlijk vonden ze het zelfs ‘gruwelijk’, zo’n wegslippend achterwiel.

De meeste meiden daarentegen leken het te voet te doen; in twee-, drie of viertallen, zoals het pubermeiden betaamt. In veel gevallen zonder muts. Liever koude oren dan de haren in de war…

Hindernissen van formaat

Gelukkig werd het beter naarmate de week vorderde. Niet dat de omstandigheden verbeterden. Het schoon houden van de wegen en fietspaden staat door de bezuinigingen immers flink onder druk. Waardoor de wegen in de woonwijken, alsmede de fiets en voetpaden hindernissen van formaat bleven. Maar al doende leerden de scholieren ermee te dealen. Vroeger van huis, af en toe van de fiets, waterdichte schoenen…

En zo nu en dan een jaloerse blik werpen op alle automobilisten die al snel weer hun normale gang konden gaan.

30 Januari 2013 gepubliceerd in de HS-krant.

Geluksvogel met karakter

Lang leve Maarten van der Weijden.

Net als Lance Armstrong overleefde hij kanker en was hij nadien succesvol in de sport. De Amerikaanse wielrenner won liefst zeven keer de Tour de France na te zijn genezen. De Noord-Hollandse zwemmer Van der Weijden werd wereldkampioen in het open water en veroverde in 2008 zelfs Olympisch goud.

Tot zover de overeenkomsten. De verschillen zijn veelzeggender.

Armstrong liet zich als ‘survivor’ voorstaan op zijn kracht, zijn werklust, zijn optimisme. Dat genas hem, stelde hij. Van der Weijden legde zijn lot in handen van de medische wereld en noemde zichzelf achteraf een geluksvogel.

Na zijn genezing liet Armstrong zich, naar nu blijkt, wél nadrukkelijk met de medische wetenschap in. Epo, bloedtransfusies, testosteron; zonder had hij het allemaal niet gered, bekende hij bij Oprah.

Van der Weijden, echter, bereikte de top op karakter, met een ontzettende werklust en dito discipline.

23 Januari 2013 gepubliceerd in de HS-krant.

Geef acht..!

Ik ben trainer/ coach van een voetbalteam, een E-pupillenteam.

Ik beleef er ontzettend veel lol aan drie keer per week met hen op het veld te staan. Het meest geniet ik echter van de kleine, onverwachte dingen. Heel recent bijvoorbeeld, hoorde ik een hoop kabaal uit onze kleedkamer komen.

Reden voor mij een blik naar binnen te werpen. Het lawaai verstomde onmiddellijk. Maar er stond ook nog iemand onder de douche. En hij ging gewoon door.

Ik liep naar de douches, vertraagde mijn pas omdat ik de spanning achter mij voelde toenemen en keek voorzichtig om het hoekje. Daar stond onze benjamin. Zingend. Uit volle borst.

“Geef acht..! Schijt in je broek met volle kracht!”

Toen zag hij mij. Lachend hield hij zich stil.

Tot ik uit zijn blikveld verdwenen was. Al snel klonk het weer: “Geef acht..!”

En de rest maar lachen.

16 Januari 2013 gepubliceerd in de HS-krant.

De nieuwe

Voor het eerst sinds januari 2002 ben ik ‘de nieuwe’.

De huidige situatie laat zich op het eerste gezicht echter moeilijk vergelijken met die van destijds. Waar ik toen in een voor mij nagenoeg onbekend gebied – Stadskanaal en omstreken – begon, ga ik nu aan de slag in de gemeente waar ik sinds 1999 domicilie houd.

Toch is er een belangrijke overeenkomst. Voor 2002 kon nieuws over Stadskanaal me matig boeien. Áls ik er al iets van mee kreeg. Vervolgens heb ik me gedurende elf jaar vooral op het Knoalster nieuws geconcentreerd. Nieuws uit Hoogezand-Sappemeer liet ik gemakshalve links liggen.

Hierdoor kan ik, denk ik, iedereen redelijk onbevooroordeeld tegemoet treden. Net als in 2002.

Al zijn er natuurlijk altijd ‘lijntjes’. Met bijvoorbeeld de buren, de scholen van de kinderen, de werkgever en collega’s van echtgenote N. en de voetbalclub.

9 Januari gepubliceerd in de HS-krant. 

Tot ziens

Herman Sandman. Foto: Henk Veenstra

Vanaf vandaag moet u het met Herman Sandman doen.

En daarmee gaat u er bepaald niet op achteruit. Behalve een goed speller – hij won heel recent het Kees Stip Dictee -, is Herman een mooischrijver met vaak originele invalshoeken. Niet voor niets won hij in 2008 de eerste Groninger Persprijs en werd zijn boek ‘De dronken rechtsbuiten‘ in 2011 verkozen tot Beste Groninger Boek.

Als (oud-)Stadskanaalster kent hij bovendien de regio, de taal én de mentaliteit van de Kanaalstreek. Met name dat laatste is een pre. Toen ik hier begon, kreeg ik ‘ze’ voor mijn gevoel links en rechts om de oren. Knoalsters zijn ‘kort voor de kop’ en ik wist van toeten noch blazen…

Gelukkig leerde ik al snel ook hun vriendschappelijke, warme en loyale kant kennen. En had ik het elf jaar uitstekend naar mijn zin.

2 Januari 2012 gepubliceerd in de Kanaalstreek.