Als sportliefhebber had ik die bevestiging natuurlijk helemaal niet nodig. De ‘Spelen’ hebben echter toch iets helder gemaakt: sport is pas echt mooi als het ‘om de knikkers’ gaat. Er moet iets op het spel staan.
Zo vond ik de dressuurfinale van de Olympische Spelen vele malen boeiender dan het op hetzelfde moment gespeelde vriendschappelijke duel van RKC Waalwijk met Getafe. Terwijl ik toch echt meer met voetbal dan met paardensport heb.
Chauvinistische gevoelens geven die sportbeleving een extra boost. De prestaties van sterren als Usain Bolt en David Rudisha waren fantastisch. Maar de gouden medailles van Ranomi, Epke, Dorian, Marianne en de hockeyedames waren (voor mij) de kersen op de taart. En Adelinde verdiende ook een gouden plak! Niet die Britse met die Franse naam…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten