In veel gevallen kennen we elkaars naam niet eens. Toch is het bij ons in de straat gebruik elkaar te groeten. Kleine moeite, groot gebaar.
Slechts één iemand lijkt het een te grote moeite te vinden ‘moi’, ‘hoi’ of ‘hallo’ te zeggen. Terwijl we elkaar met grote regelmaat tegenkomen bij het uitlaten van onze honden.
Blaffen
De weigering te groeten wordt waarschijnlijk ingegeven door het feit dat een van zijn/ haar twee honden steevast begint te blaffen als hij onze hond ziet. Gevolg: de straatgenoot loopt met een boog om mij en mijn hond heen, ondertussen sussende woordjes tegen de blaffende hond sprekend. Ik krijg hoogstens een vuile blik.
Terwijl ik echt niet mijn hond ben. Dat is namelijk een wat ouder wordende, steeds zwaardere, wat sullig exemplaar die geen enkele andere hond kwaad doet.
Waarmee ze toch wel heel veel op haar baasje lijkt…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten