De Wilgenplas. |
Hoewel de foto van voor mijn geboorte is, komen tal van herinneringen boven.
Aan het steile, bochtige, door bomen omgeven en dus donkere (fiets)pad er naartoe bijvoorbeeld: zo hard mogelijk afdalen. Niet alleen omdat dat kon, maar ook om zo snel mogelijk naar het licht te fietsen.
Verder denk ik graag terug aan de badhokjes, de kiosk, de pogingen halt te houden aan het einde van de supersnelle (toch?) glijbaan, een doorzichtig rood badpak, de verschillende ligplekken voor de oudere jeugd en het jongere grut, de zwemvierdaagse én de legende van Moby Dick…
Van de waterkwaliteit herinner ik me niets. Of het er netjes was? Ik zou het echt niet weten…
Gevalletje selectief geheugen, vermoed ik.
Blij dat er zoiets is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten