woensdag 6 maart 2013

Frustratie

Over pak ‘em beet tien jaar zullen ze er toch wel zijn, de eerste ASV-groepen. Gespreksgroepen voor anonieme smartphone verslaafden.

Hoewel, anoniem? Deze junks zijn, net als alcohol- en drugsverslaafden, vrij gemakkelijk te herkennen. Bleke bekkies – waarom naar buiten gaan als je binnen ook kunt twitteren, WhatsAppen en msn-en – kromme ruggen én de telefoon altijd binnen handbereik. Nee, niet binnen handbereik… In de hand!

Frustratie


Inderdaad, hier borrelt enige frustratie op. Ik behoor zelf ook tot die meerderheid die een smartphone heeft – bijna 6 op de 10 (58 procent) van de Nederlanders tussen de 15 en 65 jaar, bleek uit een in oktober gepubliceerd onderzoeksrapport. En ja, ook ik vind het fantastisch overal mijn mail te kunnen ontvangen, op elke willekeurige plaats het internet te kunnen raadplegen, mijn adressenboekje en agenda altijd bij me te hebben, gratis te kunnen sms’en (WhatsApp en iMessage), steeds een goede camera op zak te hebben, enzovoort, enzovoort.

Maar je kunt het ook overdrijven. Een van mijn huisgenoten bijvoorbeeld – ze behoort nog niet eens tot de groep 15 – 65 jaar – staat ermee op en zou er ook het liefst mee naar bed gaan. Maar daar steken we een stokje voor. Om 21.00 uur inleveren die hap.

Tot haar frustratie.

Heeft ze vast al wel eens getwitterd…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten