Ik beleef er ontzettend veel lol aan drie keer per week met hen op het veld te staan. Het meest geniet ik echter van de kleine, onverwachte dingen. Heel recent bijvoorbeeld, hoorde ik een hoop kabaal uit onze kleedkamer komen.
Reden voor mij een blik naar binnen te werpen. Het lawaai verstomde onmiddellijk. Maar er stond ook nog iemand onder de douche. En hij ging gewoon door.
Ik liep naar de douches, vertraagde mijn pas omdat ik de spanning achter mij voelde toenemen en keek voorzichtig om het hoekje. Daar stond onze benjamin. Zingend. Uit volle borst.
“Geef acht..! Schijt in je broek met volle kracht!”
Toen zag hij mij. Lachend hield hij zich stil.
Tot ik uit zijn blikveld verdwenen was. Al snel klonk het weer: “Geef acht..!”
En de rest maar lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten