donderdag 26 juni 2014

Neuriën

Niet echt melodieus en zeker niet zuiver…

Neuriënd liet ik de hond uit. Een goed teken. In neurie namelijk alleen als ik compleet ontspannen ben. En dat ben ik niet zo heel vaak. Ik heb altijd wel iets om over na te denken, te prakkiseren of te piekeren.

Het meest ontspannen ben ik, wanneer ik op een van de immense stranden van Terschelling vertoef (en niemand hinder met mijn geneurie).

Verder lukt het me alleen als ik met een koptelefoon op mijn hoofd muziek luister in het donker; het neuriën gaat dan over in een zachtjes meezingen.

Al ben ik ook behoorlijk relaxed bij het voetbal of wielrennen (Tour de France) kijken op tv. Niet zelden resulteert dit in een zacht snurken (in plaats van neuriën).

En zelfs als ik heel lekker eet, wil ik wel eens neuriën. Een – ietwat gênant – overblijfsel van mijn kinderjaren.

De wandeling met de hond ontbreekt in dit rijtje. En toch liep ik te neuriën. Waarschijnlijk associeerde ik (mijn brein) het geluid van een overvliegende scholekster met Terschelling, waar deze vogel zich in grote groepen ophoudt…

Opnieuw: een goed teken. Want over afzienbare tijd ben ik op Terschelling.

En zal ik neuriën dat het een aard heeft.

25 Juni 2014 gepubliceerd in de HS-krant.

vrijdag 20 juni 2014

Achter het behang

Foto: Marc Jansen
Iedere ouder wil zijn kinderen wel eens achter het behang plakken. Ik ben daarin geen uitzondering.

Vorige week bijvoorbeeld vertelde ‘de oudste’ me bij thuiskomst dat haar telefoon gestolen was. Mijn eerste reactie: “Moet je maar zorgvuldiger met je spullen omgaan.”

Reactie 2: “Je krijgt geen nieuwe van ons.”

Een ander voorbeeld, een week eerder.

‘De jongste’ vond dat ‘ie nieuwe voetbalschoenen nodig had. En liet dat veelvuldig weten. Nogal dwingend bovendien. Zelfs op mijn werk was ik niet veilig. WhatsAppjes met vragen als ‘hoe laat kom je thuis?’ of ‘gaan we nog naar ..?’ werden niet geschuwd.

Ik reageerde door passief te blijven, geen nieuwe voetbalschoenen te kopen. En hem en passant toe te voegen een verwend nest te zijn.

Terugblikkend durf ik te stellen dat ik in beide gevallen anders/ beter had kunnen handelen. Dat ik olie in plaats van water in het vuur gooide.

Misschien niet zo gek dat ik geen vaderdagcadeautjes heb gekregen…

P.S. De telefoon van dochterlief is terecht.

18 Juni 2014 gepubliceerd in de HS-krant.

donderdag 12 juni 2014

Oordopjes

Mijn collega’s kennen mij ondertussen niet anders dan met oordopjes in de oren.

Ik luister muziek – via de online muziekdienst Spotify – omdat ik me dan beter kan concentreren. Ik ben namelijk nogal snel afgeleid.

Als een collega tien meter verderop een (telefoon)gesprek voert, luister ik mee. Als tegelijkertijd een andere collega een gesprek met zijn buurman/ -vrouw voert, probeer ik die conversatie ook te volgen.

Staan er mensen te kletsen bij de koffieautomaat, ongeveer drie meter bij mij vandaan: ik luister mee.

Bijkomend nadeel: ik heb de neiging me overal mee te bemoeien. Een eigenschap waarmee ik de populariteitsprijs niet snel zal verdienen. Omdat mijn humor – een tikkeltje cynisch, dat geef ik toe – lang niet altijd goed valt.

De oordorpje zijn er derhalve ook ten faveure van de goede sfeer.

Hoe tegenstrijdig dat ook lijkt.

donderdag 5 juni 2014

Barbecue

Met een barbecue de voetbaljaargang 2013/ 2014 afgesloten.

Plaats van handeling: een zeer ruime tuin in Froombosch. Waar de spelers (en hun broertjes en zusjes) naar hartenlust konden ravotten, tafeltennissen, (voet)volleyballen, trampolinespringen en zwemmen. En waar volop ‘wijn en spijs’ was voor de ouders.

Iedereen blij en tevree. Zoals dat eigenlijk het gehele seizoen het geval was. Hetgeen normaal zou moeten zijn maar, denk ik, best bijzonder is. Omdat de ouders op verschillende vlakken flink van elkaar verschillen.

Waar de één van Duitse Schlagers houdt, luistert de ander liever naar blues. De één is academisch geschoold, de ander vond het na de LTS welletjes. De één hanteert met regelmaat een golfclub, de ander is lid van een motorclub. Er zijn moslims en atheïsten. Getrouwd en gescheiden. Man en vrouw. We hebben bruin, wit en alles wat daar tussen zit. ‘Dikke’ Audi versus een oude fiets. Linkshandig en rechtshandig. Ondernemers en loonslaven.

Sport verbroedert.