Wij, zijn drie bureaublok-genoten, hadden niets gevoeld. Maar dat er iets aan de hand was, werd snel duidelijk.
Twitter stroomde in no-time vol met meldingen over een beving – bij Ten Boer, bleek later – die de aarde ook in de stad Groningen deed trillen.
‘Redactie DvhN schudde heen en weer…’ en ‘Aardbeving in de stad Groningen. Ook kantoor #DvhN kraakte’, meldden collega’s van Dagblad van het Noorden bijvoorbeeld. Een kantoor dat zij delen met ons; wij die niets gemerkt hadden. Maar dat terzijde.
De dagen volgend op de aardbeving (2.8 op de schaal van Richter) twee handen vol grote en minder grote verhalen over de aardbeving in de krant. Waar de aardbeving in Froombosch (2.6 op diezelfde schaal) het enkele weken eerder moest doen met een driekolommertje op pagina 2…
Met het gevaar vergeleken te worden met Calimero (‘zij zijn groot en ik is klein, en da’s niet eerlijk, o nee’): ik vind al die reuring bijna beledigend voor alle (Noord-)Groningers die de grond sedert enkele jaren met grote regelmaat voelen schudden.
Ik was dan ook bijna blij met de reactie van minister Henk Kamp. Hij liet optekenen dat de meest recente beving ‘past binnen het patroon dat we in gedachten hadden, toen we afspraken maakten’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten