Je hebt ze in de meest uitbundige kleuren(combinaties). Geel met paars. Roze met blauw. Knaloranje. Je kunt het zo gek niet bedenken.
Hoewel ik zweer bij mijn zwart-met witte-strepenschoenen, vind ik dit een mooie ontwikkeling. Of liever: ik kan me heel goed voorstellen dat ‘de jeugd’ het fantastisch vindt dat er zoveel diversiteit is. En dat de collecties zo vaak wisselen bovendien.
Voor de voetballers die zondagmiddag hun kunsten mochten vertonen op Sportpark De Kalkwijck deed de kleur van de kicksen er echter niet toe. Hun schoeisel werd volledig bedekt door het centimeters (te) lange gras. Waardoor ook, en dat is natuurlijk veel belangrijker, de bal nauwelijks rolde.
Hoe anders was dat bij Leovardia, de Leeuwarder fusieclub waar ik een dag eerder te gast was. Drie prachtige kunstgrasvelden op een rij. Velden die altijd bespeelbaar zijn en nauwelijks onderhoud behoeven.
En waar de voetbalschoenen zichtbaar roze, groen of blauw zijn.
29 Oktober 2014 gepubliceerd in de HS-krant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten