Gevoelsmens

Foto: Pixabay

‘Iemand die in zijn doen en laten meer bestuurd wordt door het gevoel dan door het koele verstand.’

Aldus omschrijft Van Dale het woord ‘gevoelsmens’. Weinigen zullen mij als zodanig typeren. Terecht, dunkt me. Ik ben meer van het wikken en wegen (piekeren) dan van het impulsief handelen.

In het ‘normale leven’ in ieder geval. Tijdens het sporten ligt de emotie wat (veel) dichter aan de oppervlakte. Zeker in mijn jeugdjaren wilde ik nog wel eens ondoordacht handelen. Meer dan eens ben ik als ukkie huilend van het voetbalveld gekomen. Ook wilde ik nog wel eens met mijn tennisracket gooien (smijten) als het niet naar behoren ging.

Met het verstrijken der jaren ben ik echter ook waar het de sport betreft (veel) rustiger geworden. Ik gooi niet meer met slippers of afstandsbedieningen in de richting van de televisie bij een nederlaag van het Nederlands Elftal. En ook als trainer/ coach van een jeugdvoetbalteam schiet ik niet meer om de haverklap uit mijn slof.

Dit betekent niet dat ik gevoelloos geworden ben. Dat bleek zondag wel toen twee van ‘mijn jongens’ mochten debuteren in het eerste elftal. Ik was trots als een aap met zeven…

En dáár schaam ik me niet voor!

18 april 2018 gepubliceerd in de HS-krant