 |
| ©Pixabay |
Mijn trillende vingers hebben moeite de juiste letters te vinden...
Dat was even schrikken geblazen, zojuist op de A7. De witte bestelauto die op de linker weghelft voor me reed, remde ineens wel heel hard af...
Niet plotseling gelukkig, maar vrij gelijkmatig. Waardoor ik ook kon remmen en er niet achterop knalde (en de automobilist achter mij niet op mij et cetera).
Nog niet eens helemaal tot stilstand gekomen, zag ik rechtsvoor me een of andere meterslange pvc-buis over de weg stuiteren.
Een op dat moment rechts voorbijkomende auto probeerde deze nog te ontwijken, week uit naar rechts, maar kon er niet meer omheen. Met zijn wielen reed hij de buis aan gruzelementen.
Een blik naar voren leerde dat de pvc-buis afkomstig was van de imperial (heet zo’n ding nog steeds zo?) op het dak van de bestelauto voor me.
Daar lagen nog meer van die buizen. Niet zo heel stevig meer, overigens. Ze waren flink naar voren geschoven.
De bestelauto schoot naar links, waar wat ruimte was, en hield daar halt. Ik gaf gas en reed voorzichtig door.
Met bonkend hart en trillende handen realiseerde ik me geluk te hebben gehad.
Hoe alles in een paar seconden heel anders kan zijn.
Want wat als die buis niet naar voren maar naar achteren geschoten was?
Was als die buis niet uitgestuiterd geweest was op het moment dat de auto rechtsvoor me haar raakte..?
Nu koffie...
23 mei 2018 gepubliceerd in de HS-krant
Geen opmerkingen:
Een reactie posten