Komende vanaf de Hoofdstraat in Hoogezand, wil ik rechtsaf de Kerkstraat op. Het stoplicht (beter is: verkeerslicht) staat op groen en ik kan dus zonder problemen doorrijden.
Net voorbij de verkeerslichten, nog in de (haakse) bocht, sta ik echter al weer stil. Voor me staat een flink rij auto’s. Omdat, inderdaad, de brug over het Winschoterdiep open staat.
Even overweeg ik een ruk aan het stuur te geven en de Meint Veningastraat in te rijden, maar ik besluit geduld te betrachten.
Een paar minuten later komt de stoet weer in beweging en trek ook ik op. Niet veel verder – ik ben maximaal dertig meter opgeschoten – kan ik niet anders dan op de rem trappen. Nog een boot…
En dus nog een keer wachten. (Letterlijk) Trappelend van ongeduld ditmaal.
Die onrust bekruipt me opnieuw als ik ‘s middags rond half twee voor dezelfde brug sta te wachten.
Tot ik, eenmaal weer in beweging, al snel word ingehaald door een ambulance. En ik nog iets later, op mijn werkplek thuis, de volgende tweet voorbij zie komen: ‘Traumaheli nabij stadscentrum HS’.
Met het schaamrood op de kaken besef ik onmiddellijk dat die paar minuten vertraging mij niets maar dan ook helemaal niets konden deren.
Mij niet.
Hopelijk kwam de hulp voor die ander op tijd…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten