Donderdag werd iets meer duidelijk. Kort samengevat: er wordt gereorganiseerd, daarbij gaan arbeidsplaatsen verloren en wij mogen met z’n allen solliciteren op de baantjes die overblijven. Tot die tijd zijn wij potentieel boventallig.
Uiteraard is dit het gesprek van de dag op de werkvloer. Logisch. Begrijpelijk. Maar toch zet ik steevast de hakken in het zand als mijn collega’s erover beginnen. Word ik recalcitrant, weerspannig, onwillig… Niet omdat de ontslagdreiging mij niets doet, maar omdat het gefilosofeer me niet zint. Ik kan er niets mee.
Oordopjes
Gelukkig heb ik een smartphone met oordopjes en is de Tour de France begonnen. Kan ik lekker Radio Tour de France luisteren. Zoals ik ‘s avond ook graag naar Tour du Jour en de Avondetappe mag kijken.
Tenminste, zo lang het over de sport gaat. Zodra ze over dopinggebruik gaan filosoferen, haak ik af. Word ik recalcitrant, weerspannig, onwillig.
Ik ben, zo heb ik de laatste week geleerd, een feitenmens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten