Ik ben vervolgens getuige van een wedstrijd tussen twee totaal verschillende ploegen. De thuisploeg bestaat uit dertigers en veertigers die al enkele (of meer) jaren over hun sportieve hoogtepunt heen zijn. De gasten zijn veel mindere getalenteerd twintigers en dertigers die zelfs tegen hun gemiddeld veel oudere tegenstanders alle zeilen bij moeten zetten om gelijke tred te houden. Gemeen hebben ze, zoveel is wel duidelijk, de liefde voor het spel.
Groot is dan ook mijn verbazing dat dit schijnbaar onschuldige potje voetbal uit de hand loopt. Nadat eerder een van de wisselspelers van de gasten een rode kaart kreeg voor het beledigen van de scheidsrechter – alsof deze er iets aan kon doen dat de broer van deze wisselspeler zich zwaar blesseerde bij een op het oog onschuldige actie – wordt de wedstrijd gestaakt als iemand zich in woord en gebaar opwindt over een niet bestrafte overtreding. Met het opstootje dat hierop volgt, is voor de arbiter de maat vol.
Ondertussen vraag ik mij af wat mijn ook aanwezige zoon hiervan vindt. Hoe leg ik dit straks uit..?
Hij haast zich echter al in de richting van een der doelen. Blij dat het veld eerder vrij komt…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten