Toen wij er onlangs, met een midweekje Terschelling in onze bagage, bij onze auto aan kwamen, zagen we er direct een grote, witte bestelbus deels schuin achter staan.
Na de eerste verbazing van ons afgeschud te hebben, constateerden we dat de bestuurder – ik ga er voor het gemak vanuit dat het een man betreft – bij het inparkeren ofwel haast gehad heeft ofwel zich van niets of niemand iets aantrekt. Hij had zijn grote, witte, gebutste bestelbus namelijk als een botsauto tussen de auto’s links en rechts van hem gedrukt.
Nadere inspectie wees dan ook al snel uit dat we schade aan de bumper hadden. Schade die ik, om eerlijk te zijn, niet zo heel hoog inschat. Het is maar een klein plekje. En het is ook geenszins het eerste of enige ‘plekje’…
Bereid tot actie
Toch ben ik bereid actie te ondernemen. Niet omdat onze auto mijn heilige koe is. Wél omdat ik vind dat de bestuurder van die grote, witte, gebutste, stinkende bestelbus een (figuurlijke) draai om de oren verdient. Als de parkeerplaats links van ons niet al verlaten was geweest, en een sympathieke voorbijganger mij niet had willen ‘coachen’, hadden wij namelijk niet eens naar huis gekund.
En dus moeten wij nu een offerte bij een schadeherstelbedrijf laten maken, een schadeformulier invullen en hopen dat de verzekeraar van die #$%^^& vindt dat onze foto’s overtuigend bewijzen dat de schade het gevolg is van een actie van zijn klant. Opdat het niet ten koste gaat van onze no-claim…
Eigenlijk vind ik dat te veel gedoe. Maar dat is misschien wel precies wat hij hoopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten