,,Neeeeeeheeeeeeeee!”
,,Hou ohop.”
,,Heb ik geen zin in…”
Dit zijn de favoriete zinsneden van mijn (onze) dochter. Vaak gepaard gaande met het optrekken van de wenkbrauwen en/ of het rollen van de ogen.
Meestal gaat er een opmerking onzerzijds aan vooraf. Iets als: heb je je tanden al gepoetst? Of: wil jij Zizou (onze hond) wel even uitlaten?
Hoewel intelligent – ik pochte al eens over haar Cito-score – is ze nauwelijks voor enige rede vatbaar. Normaal contact is bijna onmogelijk. Lastige vragen beantwoordt ze niet of met een leugentje. Vaker en vaker zit ze boven, alleen op haar slaapkamer. Ondertussen, via de social media, contact houdend met haar vriendinnen. En -ja, die kant gaan we ook al op- vriendjes.
Het moge duidelijk zijn: onze dochter vertoont normaal pubergedrag. Zoals het hoort. Maar papa was er nog niet klaar voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten