donderdag 28 augustus 2014

Diagnose

Het was deze maand precies 20 jaar geleden. 

In de warming-up voor een voetbalwedstrijd tegen Appingedam schoot het in mijn lies en moest ik besluiten de wedstrijd te laten schieten.

In de 2 decennia die volgden heb ik altijd liesklachten gehouden. Aanvankelijk uitsluitend tijdens voetbalwedstrijden en in de eerste uren erna. Maar na verloop van tijd hield de pijn steeds langer aan en kreeg ik ook last bij bijvoorbeeld het hardlopen en het tennissen.

En tegenwoordig heb ik altijd pijn. Niet alleen als ik tegen een bal trap, maar ook als ik de hond uitlaat of mijn veters strik. Zelfs slapen lukt niet altijd pijnvrij.

Toch heb ik heb ik het medische traject jaren gemeden. Omdat het behoorlijk frustrerend was keer op keer te horen dat ‘ze’ – huisarts, sportarts of fysiotherapeut – niets konden vinden, terwijl ik wel ‘gewoon’ pijn had.

Heupinklemming

De vele opmerkingen over mijn inmiddels opmerkelijke motoriek – ik schreef er eerder over – beu, ben ik vorige week echter toch maar weer eens naar de huisarts gegaan. En, doorverwezen naar het Universitair Medisch Centrum Groningen, werd zelfs een diagnose gesteld: Femoro-Acetabulair Impingement ofwel heupinklemming.

Vervelend? Nee, ik vind het juist heerlijk te lezen dat ‘schade in het heupgewricht door heupinklemming vak tot pijn in of rond de lies leidt. Soms wordt er een plotse schietende pijn ervaren bij bepaalde bewegingen zoals rechtkomen uit een diepe zetel of in en uit de auto stappen. Soms is er eerder een zeurende last rond de lies, soms ook ‘s nachts.’

Ik heb me dus niet aangesteld…

Nu nog een oplossing. Laten we hopen dat die niet 20 jaar op zich laat wachten.

27 Augustus 2014 gepubliceerd in de HS-krant.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten