 |
| Eigen foto |
“Lekker genieten”, drukt Erwin van pannenkoekenrestaurant Hans & Grietje ons meermalen op het hart.
En verrek – genieten is niet mijn specialiteit; ik schreef er eerder over – het lukt me alleraardigst. We vermaken ons opperbest tijdens ons korte verblijf op Terschelling.
Ik slaag er zelfs in 3 dagen niet (of nauwelijks) aan het werk, noch aan het voetbal te denken. Waarbij het helpt dat ik mijn telefoon thuis, op de salontafel, heb laten liggen…
Hoogtepunt in dit kader: een tussenstop op de dijk langs het Wad. Zoon, dochter en ik begeven ons op een uit basaltblokken bestaande pierachtige golfbreker (of iets dergelijks).
Voetje voor voetje sluipen we naar het einde van de ‘pier’. Daar horen we het zeewater zachtjes tegen de basaltblokken slaan. En uitkijkend over zee zien we de zonnenschijn in water weerspiegeld. ‘Sterrenstof’, denk ik (geïnspireerd door De Jeugd van Tegenwoordig).
Optimaal onthaast keren we maandag terug naar Hoogezand. En verbaas ik me over het gedrang bij de boot (snel een zitplaats vinden) en het gedraaf richting parkeerplaats (snel naar huis).
Tot ik mij erger aan de automobilisten voor me. Ze rijden niet door, schieten niet op…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten