Tot vorige week. Aangemoedigd door de woorden van overbuurman Meindert – ‘niet schaatsen zou voor mij voelen als toegeven dat je oud wordt’ – en het verdriet van Erben Wennemars om het niet doorgaan van de Elfstedentocht, begaf ik mij donderdag op zolder. Daar lagen ze. Duidelijk herkenbaar aan de rood-witte veters, ooit gekocht in de rijwielzaak van Jan Popkes in Nieuweschans.
Zo stond ik, nadat ik ze vrijdag had laten slijpen, zaterdag eindelijk weer eens op mijn schaatsen. Met nog steeds te weinig technische bagage. Maar met heel veel plezier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten