Een hardnekkig virus. De gevolgen van deze besmetting laten zich nog steeds voelen; ik ben inmiddels 40.
Wees gerust. Het is niets ernstigs. Bovendien gaan de scherpe kantjes er, met het vorderen van de jaren, wel vanaf. Ik kan er dan ook prima mee leven.
Plotselinge stemmingswisselingen zijn echter nooit uit te sluiten. Binnen een mum van tijd van opgewekt en blij naar boos, chagrijnig of verdrietig. Of andersom. Nauwelijks te beheersen.
Gelukkig beperken deze stemmingswisselingen zich, in de regel, tot de weekenden. Incidenteel op vrijdag- of zaterdagavond, meestal op zondagmiddag.
Deze week was het weer zover. Ik voelde het aankomen, was ‘s ochtends al licht gespannen. Vervolgens ging het alle kanten op: van hoopvol naar teleurgesteld, van tevreden tot blij welhaast uitgelaten. Binnen anderhalf uur.
De naam van het virus: Feyenoord!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten